Lilia (Lilium L.) – rodzaj bylin cebulowych z rodziny liliowatych, obejmujący około 115 gatunków. Lilie są często uprawiane jako rośliny ozdobne, zwłaszcza mieszańce, kultywary i odmiany, których powstało ponad 8 tysięcy, Gatunkiem typowym jest lilia biała (Lilium candidum L.).
Morfologia
- Część podziemna
- Cebula o średnicy od 1 do 12 cm i zróżnicowanym kształcie. Dachówkowato zachodzące na siebie łuski mogą być duże i przylegające lub drobne i odstające (tworzące cebulę rozpierzchłą); w zależności od gatunku mogą być białe, żółtawe, żółte, różowe do ciemnopurpurowych i brązowych. Z nasady piętki cebuli wyrastają jednoroczne lub dwuletnie korzenie podstawy, na podziemnej części łodygi jednoroczne korzenie pędowe, często także cebulki przybyszowe. Zwykle z jednej cebuli wyrasta jeden pęd, czasami jest ich kilka; niektóre lilie wytwarzają także podziemne łodygi pełzające lub rozłogi, na których powstają nowe cebulki.
- Łodyga
- Z cebuli najczęściej wyrasta jedna łodyga, gruba, wyprostowana i nierozgałęziona.
- Liście
- Zwykle siedzące, czasami na krótkich ogonkach; równowąskie, lancetowate, jajowate lub eliptyczne; mogą być ułożone skrętolegle lub okółkowo; czasami w ich kątach powstają cebulki przybyszowe.
- Kwiaty
- Mogą być pojedyncze, zebrane w grona lub baldachy. Okwiat, niezróżnicowany na kielich i koronę, składa się z sześciu listków w dwóch okółkach. Miodniki w dolnej części listków okwiatu. Pręcików sześć, jeden górny słupek z trójdzielnym znamieniem na długiej szyjce.
- Owoce
- Trzykomorowa torebka, pękająca wzdłuż szwów, w niej liczne, brązowe, spłaszczone nasiona.